[ဓမ္မသတ်] ပစ္စည်း မအပ်နှံဘဲလျက် အပ်နှံသည်ဟု ယိုးစွပ်သော် ယိုးစွပ်သူက ယိုးစွပ်ရင်းအတိုင်း ပေးလျော်ရ၏။ ဥစ္စာအပ်နှံပါလျက် မအပ်နှံဟု ကွယ်ဝှက်ပြောဆိုသော် သိမြင်သူ ပြနိုင်လျှင်သော် လည်းကောင်း၊ သုံးဆောင်သောအရာကို သိမြင်သူရှိလျှင်သော် လည်းကောင်း ဥစ္စာလက်ခံသူက နှစ်ဆတက် ပေးလျော်ရ၏။
စိန်သည် အလင်းရောင်အားနည်းသော နေရာ၌ ပိုမို တောက်ပသည်။ ကြောက်ကျောက်သည် အလင်း၌ ပိုမိုတောက်ပသည်။
စိန်ကျောက်တို့၏ အရည်အသွေးကို အကဲခတ်ရသည်ထက် လူတို့၏စိတ်ကို အကဲခတ်ရသည်က ပို၍ ခက်ခဲသည်။
အရာရာတွင် စိတ်သာလျှင် ပဓာနဖြစ်သည်ဟု ရှင်တော် မြတ်ဘုရား ဟောကြားခဲ့သည်။
ရှေးအခါက မျက်စိအလင်းမရသော စက္ခုပါလမထေရ်သည် စင်္ကြံသွားသည့်အခါ ပိုးသတ္တဝါတို့ ကို နင်းမိသည်။ ထိုအခြင်းအရာကိုမြင်သော ရဟန်းများသည် မြတ်စွာဘုရားအား "ဘုန်းတော်ကြီး သော မြတ်စွာဘုရား၊ စက္ခုပါလမထေရ်သည် စင်္ကြံသွားသည်ဟူ၍ များစွာသော ပိုးသတ္တဝါတို့ကို သတ်ဘိ၏" ဟု လျှောက်ထားကြ၏။ မြတ်စွာဘုရားက "စက္ခုပါလ မထေရ် သတ်သည်ကို သင်တို့ မြင်သလော" ဟု မေးတော်မူရာ ရဟန်းများက "မမြင်ပါ ဘုရား" ဟု လျှောက်ထားကြသည်။ ထိုအခါ မြတ်စွာဘုရားက "ချစ်သား ရဟန်းတို့၊ သင်တို့သည် စက္ခုပါလ မထေရ် သတ်သည်ကို မမြင်ကြသည့် အတူသာလျှင် စက္ခုပါလ မထေရ်သည်လည်း ထိုပိုးသတ္တဝါတို့ကို မမြင်၊ ရဟန္တာပုဂ္ဂိုလ်တို့မှာ သေစေ လိုသော စေတနာမရှိ" ဟု မိန့်တော်မူသည်။ စင်္ကြံကြွခိုက် ပိုးပရန်တစ်သိုက်ကို နင်းမိသဖြင့် သေကျေ ပျက်စီးပါသော်လည်း သေစေလိုသော စိတ်စေတနာ မရှိသဖြင့် အပြစ်ကင်း၏ဟု အရာရာတွင် စိတ်သာလျှင် ပဓာန ဖြစ်ပုံကို ဟောကြားတော်မူသည်။
ခုဒ္ဒကနိကာယ်၊ ဓမ္မပဒ၊ ယမကဝဂ်၊ ၁-စက္ခုပါလမထေရ်ဝတ္ထု။
အမျိုးသမီးသည် စိတ်အကြိုက်တွေ့၍ လိုလားနှစ်သက်သူအား မွှေးသောကန့်ပလူဥကို ပေး၏။ စိတ်အကြိုက်မတွေ့၍ မလိုလား မနှစ်သက်သူအားမူ နံသောကြက်သွန်ဖြူဥကို ပေး၏။ (လိုလျှင် ကန့်ပလူ၊ မလိုလျှင် ကြက်သွန်ဖြူ - ဟူ၍လည်း အဆိုရှိသည်။)
စိတ်နှလုံး ကြည်လင်လန်းဆန်းနေလျှင် ကိုယ်လည်း ကျန်းမာနုပျိုသည်။
စိတ်ထောင်း ကိုယ်ကြေ - နှင့် နှိုင်းယှဉ်။
စိတ်ပင်ပန်းမှု၊ စိတ်ပူပန်မှုများဖြစ်ပေါ် ခံစားနေရပါက ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်း အင်အားဆုတ်ယုတ် ကာ ပိန်ချုံးလာသည်။
စိတ်ပျို ကိုယ်နု - နှင့် နှိုင်းယှဉ်။
စိတ်သဘောထား ကောင်းမွန်စွာထားတတ်ပါက မိမိအတွက် ကောင်းကျိုးအမြတ် ရနိုင်သည်။
စိတ်သည် အာရုံကိုသိခြင်း လက္ခဏာအားဖြင့် တစ်မျိုးတည်းပင် ရှိသော်လည်း အကျဉ်းအားဖြင့် ရေတွက်လျှင် ၈၉ ပါး၊ အကျယ်အားဖြင့် ရေတွက်လျှင် ၁၂၁ ပါး ရှိသည်။
သတ္တဝါအားလုံးသည် စိတ်ဆွဲဆောင်ရာသို့ ပါကြရသည်။ (စိတ္တေန - စိတ်သည်၊ လောကော - လောကကို၊ နိယျတေ - ဆွဲဆောင်အပ်၏။)
ခံစစ်အင်အား တစ်ဆသည် တိုက်စစ်အင်အား ဆယ်ဆခန့်နှင့် ညီသည်။
မြို့စီး တစ်ရာ၊ မြို့လာ တစ်ထောင် - နှင့် အတူတူ။
ဖဝါးစတွန်း တိုင်းရာတွင် တန်ခူးလ၌ သုံးဖဝါး၊ ကဆုန်လ၌ နှစ်ဖဝါး၊ နယန်လ၌ တစ်ဖဝါး၊ ဝါဆိုလ၌ သုညဖဝါး၊ ဝါခေါင်လ၌ တစ်ဖဝါး၊ တော်သလင်း လ၌ နှစ်ဖဝါး၊ သီတင်းကျွတ် လ၌ သုံးဖဝါး၊ တန်ဆောင်မုန်း လ၌ လေးဖဝါး၊ နတ်တော်လ၌ ငါးဖဝါး၊ ပြာသိုလ၌ ခြောက်ဖဝါး၊ တပို့တွဲ လ၌ ငါးဖဝါး၊ တပေါင်းလ၌ လေးဖဝါးတွင် မွန်းတည့်သည်။ (စစ်-၃၊ ကိုင်း-၂၊ အ-၁၊ နောက်-၀၊ အုတ်-၁၊ ကျောက်-၂၊ စု-၃၊ ရာ-၄၊ မ-၅၊ သာ-၆၊ ပေ-၅၊ လော-၄။) (စစ်ကိုင်းအနောက်၊ အုတ်ကျောက် စုရာ၊ မှတ်သားပါလော့။ စကားအတည်၊ အောင်ကျော်စည်၊ ရွေပြည်သူ မြတ်လေး - ဟူ၍လည်း အဆိုများ ရှိသည်။)
စာဆိုတော် ပထမနဝဒေးသည် စလင်းတွင် အမှုတော်ထမ်းစဉ် မင်းလက်ယာဘွဲ့ကိုလည်းကောင်း၊ စစ်ကိုင်းတွင် အမှုတော်ထမ်းစဉ် ထောင်သင်းမှူး ဘွဲ့ကိုလည်းကောင်း၊ ပြည်တွင် အမှုတော်ထမ်းစဉ် နဝဒေးဘွဲ့ကိုလည်းကောင်း ရသည်။
စောင်းဆရာ၏ စောင်းကြိုးများ လျော့လာခြင်း၊ ယားနာ ပွေးနာရှိသူတို့ အနာထ၍ သိသိသာသာ ယားယံလာခြင်း၊ ပါဒရက်နာ ရှိသူတို့ ခြေလက်ပိုမိုကိုက်ခဲလာခြင်း၊ ပုရွက်ဆိတ်များ အုပ်လိုက် တရွရွ သွားလာလှုပ်ရှားခြင်း၊ ပလူကောင်များ ထွက်ခြင်း၊ အနာကြီး ရောဂါရှိသူများ ရောဂါကြွလာခြင်း၊ ပြဒါး ကျုံ့ခြင်းတို့သည် မိုးရွာမည့် နိမိတ်ရှစ်ပါး ဖြစ်သည်။
လူအချင်းချင်း မေတ္တာထားမှ ဘေးရန် ကင်းရှင်းမည်။
စင်ကောင်းလျှင် ဖရုံသီးများများ တင်သကဲ့သို့ အရှင်သခင် ကောင်းစားလျှင် ကျေးကျွန်များလည်း ကောင်းစားကြသည်။
ချစ်ခြင်းအစ မျက်စိက နှင့် အတူတူ။ (စက္ခု ရူပေန သံဝါသာ - စက္ခုနှင့် ရူပါရုံ ပေါင်းဆုံခြင်း ကြောင့် .. ရာဂပုတ္တံ - ရာဂတည်း ဟူသော သားကို၊ ဝိဇယတေ - ဖွားမြင်၏။)
အုပ်စိုးခွင့်ရသည် ဆိုသော်လည်း မိမိဆန္ဒအတိုင်း ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် လုပ်ပိုင်ခွင့် မရချေ။
စံပယ်ပန်းလှလှ ကလေးများကို ပန်ချင်သူများသကဲ့သို့ အသက်ငယ်ရွယ် ပျိုမျစ်သူကို အပိုင်ကြံ ချင်သူ များသည်။
အခိုင်းအစေခံကျေးကျွန်သည် လည်းကောင်း၊ လယ်ထွန်သည့်နွားသည် လည်းကောင်း အရှင် သခင်၏ စေခိုင်းရာကို ကျိုးနွံစွာ လုပ်ဆောင်ရမြဲ ဖြစ်သည်။
စေတနာဖြင့် ပြုလုပ်သောအမှုသည် တစ်ခါတစ်ရံ ရည်ရွယ်သလို ကောင်းကျိုးမဖြစ်ဘဲ ဆိုးကျိုး ဖြစ်သွားသည်။
စားသုံးရာ၌မျှတရုံ စားသုံးသင့်သည်။ ပေးလှူရာ၌မူ အမွန်အမြတ်ကို ပေးလှူသင့်သည်။
အချို့သည် စားရသောအခါ ဝမ်းသာကြသော်လည်း စေခိုင်းခံရသောအခါ မကြည်မသာဖြစ်တတ် ကြသည်။ (စားရသော်ကား ဝမ်းသာ၊ စေပါသော်ကား မျက်လို - ဟူ၍လည်း အဆိုရှိသည်။
စားစရိတ်ပင် မရှိစေကာမူ လျော်စရာငွေကြေးကိုကား မရှိရှိအောင် ရှာကြံရသည်။
ရှေးက စာပေကျမ်းဂန်ရေးသားပြုစု သင်ကြားရာတွင် နမောတဿ၊ နမောဗုဒ္ဓါယ စသော ဘုရား ရှိခိုးဖြင့် ရှေးဦးစွာ စလေ့ရှိသည်။
သဒ္ဒါသည် စာ၏စည်း၊ ဒုံးသည် ဂီတ၏ စည်းဖြစ်၍ သဒ္ဒါတတ်မှ စာတတ်သည်၊ ဒုံးနားလည်မှ ဂီတတတ်သည်။
စာကို ကောင်းစွာ မဖတ်တတ်သေးလျှင် လမ်းမှာတွေ့သမျှ စာကို ဖတ်ပါ။ မှားလျှင် ကြားရသူ လမ်းသွားလမ်းလာများက ပြင်ပေးခြင်းဖြင့် စာဖတ်တတ်လာမည်။
စာပေမြင့်မားတိုးတက်သော လူမျိုးတို့သာ အဆင့်အတန်း တိုးတက်မြင့်မားမည်၊ စာပေပျောက် ကွယ်ပါက လူမျိုးပါ တိမ်ကောပပျောက်မည်။
စာတတ်သူကို စာအနည်းငယ်မျှ ဖတ်မှတ်သိရှိသူက ပညာစမ်းလိုသည့် သဘောဖြင့် ကတ်သီး ကတ်သတ် မေးမြန်းသည့်အခါ မဖြေနိုင်သည်လည်း ရှိတတ်သည်။
လေးလေးနက်နက် မစဉ်းစားဘဲ အလျင်စလို အိမ်ထောင်ပြုလျှင် အချိန်တိုတိုအတွင်း လင်မယား ကွဲတတ်ကြသည်။
ထမင်းထဲတွင် စပါးလုံးများလျှင် အစားရခက်သည်။ စကားများ လွန်းလျှင်လည်း နားမခံသာ ဖြစ်သည်။
စပါးနှံသည် အဆန်ပြည့်လာလေလေ အောက်သို့ငိုက်ကျလေလေ ဖြစ်သကဲ့သို့ ရာထူးဂုဏ်သိန်၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာ၊ ပညာအမြော်အမြင် ကြီးမားလေလေ မိမိကိုယ်ကို နှိမ့်ချလေလေ ဖြစ်သည်။
စပါးတကာတွင် စကုနယ်မှထွက်သော ဗြတ်စပါးသည် အလွန်ကောင်းသည်။ မယားတကာတွင် တစ်ခုလပ် မယားသည် အိမ်ထောင်ဖက်အဖြစ် အလွန်ကောင်းသည်။ (ဆန်မှာ စကုဗြတ်၊ လူမှာ တစ်ခုလပ် - ဟူ၍လည်း အဆိုရှိသည်။)
တောင်အရပ်၌ ဖြစ်သော စနည်း၊ မြောက်အရပ်၌ ဖြစ်သော တဘောင်တို့သည် မှန်တတ်သည်။
စကားအရာ၌ သုဘာသိတ၊ ပိယဝါစာ၊ သစ္စာ၊ ဓမ္မ ဟူ၍ အင်္ဂါလေးပါး ရှိသည်။ (သုဘာသိတ - ပြေပြစ်စွာ ပြောခြင်း၊၊ ပိယဝါစာ - ချစ်နှစ်သက်ဖွယ် ပြောခြင်း၊၊ သစ္စာ - ဟုတ်တိုင်းမှန်ရာ ပြောခြင်း၊၊ ဓမ္မ - တရားသဖြင့် ပြောခြင်း။)
စကားအရာတွင် ကတိသည် အချုပ်ဖြစ်သကဲ့သို့ တရားအရာတွင် သတိသည် အချုပ်ဖြစ်သည်။
ခိုက်ရန်ဖြစ်မည့်အခြေအနေမျိုးတွင် တစ်ယောက်ယောက်က စကားဆက်မပြောဘဲ နေလိုက်ခြင်း ဖြင့် ရန်ပြေငြိမ်းသွားနိုင်သည်။
စကားများများပြောလျှင် ပြောသူ၏စရိုက်လက္ခဏာများ ပေါ်လာတတ်သည်။
မြတ်စွာဘုရားသည် လူတို့ပြောဆိုသော စကားခြောက်ခွန်းအနက် လေးခွန်းကိုပယ်ကာ "ဟုတ်မှန်၊ အကျိုးရှိ၊ သူနာလို" သော စကားနှင့် "ဟုတ်မှန်၊ အကျိုးရှိ၊ သူမနာလို" သော စကား နှစ်ခွန်းကိုသာ သုံးစွဲအပ်သည်ဟု ညွှန်ပြတော်မူသည်။ (ပါဠိတော်လာ စကားခြောက်ခွန်းမှာ - ၁၊ ဟုတ်မှန်၊ အကျိုးရှိ၊ သူနာလို။ ၂၊ ဟုတ်မှန်၊ အကျိုးရှိ၊ သူမနာလို။ ၃၊ ဟုတ်မှန်၊ အကျိုးမရှိ၊ သူနာလို။ ၄၊ ဟုတ်မှန်၊ အကျိုးမ ရှိ၊ သူမနာလို။ ၅၊ မဟုတ်မမှန်၊ အကျိုးမရှိ၊ သူနာလို။ ၆၊ မဟုတ်မမှန်၊ အကျိုးမရှိ၊ သူမနာလို။ - တို့ ဖြစ်သည်။)
ငှက်တို့သည် နိမ့်ရာအရပ်၌ အသိုက်လုပ်ပါက မိုးခေါင်တတ်သည်။
ဆက်ရက်မှန်း မသိပါက ချိုးငှက်ကိုပင် ဆက်ရက်ဟု ထင်တတ်သည်။ သမက်လောင်းသည် သမီးနှင့်ချိန်း၍ တိတ်တဆိတ်တွေ့သည့် အချက်ကို မသိပါက သမက်လောင်းကိုပင် သူခိုးဟု ထင် တတ်သည်။
ငှက်မသိတော့ ဆက်ရက် ချိုးထင် - စကားပုံလည်းရှု။
ငှက်ပျောပင်ကို တစ်တောင်ခန့် ကျင်းနက်အောင်တူး၍ စိုက်ရ၏။ အုန်းပင်ကိုမူ မြေပေါ်တွင်ပင် တည်၍ စိုက်ရ၏။
ငှက်ပျောခိုင်စထွက်ရာမှ ရင့်မှည့်သည်အထိ ကြာသောကာလသည် ကလေးမွေးစမှ ထိုင်နိုင်သည် အထိ ကာလနှင့် တူညီသည်။
ငှက်ပျောပင်ကို ကဆုန်လတွင် စိုက်ပျိုးရသည်။ ဝါးပင်ကို နယုန်လတွင် စိုက်ပျိုးရသည်။
အဂတိတရား လွှမ်းမိုးသောခေတ်တွင် အမှုအခင်းဖြစ်သောအခါ၌ ငွေများများပေးနိုင်လျှင် အနိုင် ရသည်။
ရိုးသားသော ယောက်ျားဖြစ်စေကာမူ ငွေကြေးနှင့်ဖြစ်စေ၊ မိန်းမနှင့်ဖြစ်စေ ပတ်သက်လာလျှင် ဆန်းပြားလာတတ်သည်။
ငယ်ပေါင်းအား နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာသော်လည်း မမေ့ပျောက်နိုင်ပါ။
ငယ်ရွယ်စဉ်ကတည်းက စုံမက်ချစ်ခင်မေတ္တာရှိခဲ့ဖူးသူအား နှစ်ပေါင်းများစွာ မမေ့နိုင် ဖြစ်ရသည်။
စိတ်ညစ်စရာကြုံကြိုက်နေခိုက်တွင် ရယ်ရွှင်ဖွယ်အဖြစ်မျိုးနှင့် ကြုံရသည်။
ဟင်းသီးဟင်းရွက် ချက်ရာတွင် ငါးသိုင်းကျပ်တင်ကို သင့်ရုံခတ်လျှင် အရသာ ရှိသော်လည်း အလွန်အကျွံခတ်လျှင် ဟင်းသီးဟင်းရွက်၏ မူလအရသာ ပျက်ပြယ်သွားတတ်သည်။
ငါးသိုင်းများ ဟင်းဟုံ - စကားပုံလည်းရှု။
ပုပ်အဲ့အဲ့ဖြစ်နေသော ငါးပတ်ကို အပုပ်နံ့ပြယ်အောင် ငရုတ်သီး များများ ထည့်၍ ချက်ရသည်။
ရွှေနှင့်ကျောက်သည် အတွဲအဖက်ဖြစ်သကဲ့သို့ ငါးပိသည် လောက်နှင့် မကင်းနိုင် ဖြစ်သည်။
ငါးပိနှင့် လောက်၊ ရွှေနှင့် ကျောက် - စကားပုံလည်းရှု။
ငါးတို့တွင် ငါးသလောက်သည် စားသုံးရာတွင် အရသာရှိပြီး လူကြိုက်များ သကဲ့သို့ ဆံတောက် ထားသည့် အရွယ်တွင် ကညာပျိုကိုလည်း မယားအဖြစ် ပေါင်းဖက်ရန် အများနှစ်သက်ကြသည်။
ငါးတို့တွင် ငါးကြင်းကို အရသာရှိသော ငါးအဖြစ် စံထားရသကဲ့သို့ ဓားတွင် ဒီပဲယင်း မြို့နယ်က ထွက်သော ဓားကိုလည်း အကောင်းဆုံးအဖြစ် စံထားရသည်။
နာလန်ထတွင် ရေမချိုးသင့်သည့် နေ့များမှာ တနင်္လာ၊ သောကြာ၊ ဗုဒ္ဓဟူး၊ စနေ ဖြစ်သည်။ ရေချိုးသင့်သည့် နေ့များမှာ တနင်္ဂနွေ၊ အင်္ဂါ၊ ကြာသပတေး ဖြစ်သည်။ (ငါ့ - တနင်္လာ၊ သား - သောကြာ၊ ရွှေ - ဗုဒ္ဓဟူး၊ တောင် - စနေ၊ အောင် - တနင်္ဂနွေ၊ စံ - အင်္ဂါ၊ ဖြိုး - ကြာသပတေး။
မိမိနှင့် အယူအဆချင်း၊ သဘောထားချင်း မတူသူအား ရန်သူသဖွယ် သတ်မှတ်တတ်ကြသည်။
မာန်တက်နေသူသည် မိမိနှင့်နှိုင်းယှဉ်လောက်သည့် ပုဂ္ဂိုလ်မရှိဟု ကိုယ့်ကိုကိုယ် ထင်တတ်သည်။
ငရုတ်စိုက်ရာတွင် တစ်ပင်နှင့်တစ်ပင် ခြေတစ်လှမ်းစာခန့် ခွာ၍စိုက်ရပြီး၊ ခရမ်းပင်စိုက်ရာတွင် တစ်ပင်နှင့်တစ်ပင် တစ်ခုန်စာခန့်ခွာ၍ စိုက်ရသည်။
အိမ်ကို ဖျက်သည်မှာ ကြွက်ဖြစ်သည်။ (ဃရေ - အိမ်၌၊ ဒုဋ္ဌော - ဖျက်ဆီးတတ် သည်ကား၊ မူသိကော - ကြွက်။)
လူတို့သည် ရာထူးဂုဏ်သိန်၊ စည်းစိမ်ဥစ္စာရှိသူကိုမှ အလေးထားတတ်ကြသည်။ (ဇနာ - လူတို့သည်၊ ဂုဏဝန္တေ - ဂုဏ်ရှိသော သူတို့ကို၊ ပဿန္တိ - မြင်ကုန်၏။)
ဂါထာမန္တန်ကို တွေ့ရာလူအား ပေးမိရာ ရသူများက အလွယ်တကူ ရသောကြောင့် ပေါ့ပေါ့တန် တန် ရွတ်ဆိုသဖြင့် တေးအဖြစ် ရောက်ရသည်။
ဂါထာပေး တေးဖြစ် - စကားပုံလည်းရှု။
ဥသျှစ်သီးချင်း ထုသည့်အခါ ထုသည့်ဥသျှစ်သီးလည်း ကွဲ၊ အထုခံဥသျှစ်သီးလည်း ကွဲသကဲ့သို့ သက္ကရာဇ် ၈၈၈ ခုနှစ်တွင် တိုင်းပြည်မငြိမ်မသက်ဖြစ်၍ အင်းဝပြည်ကြီး ပြိုကွဲပျက်စီးရသည်။
အသုံးအစွဲချွေတာပြီး ငွေကြေးစုဆောင်းလျှင် သူဌေး ဖြစ်နိုင်သည်။
လိမ္မာသောခွေးသည် သခင့်အပါးတွင် အမြီးကုပ်လျက် နေတတ်သည်။ ပါးနပ်လိမ္မာသော ကျွန် သည် သင့်ရာက အလိုက်သိသိ ခစားတတ်သည်။
၁၊ ရာသီဥတု အေးသောအခါ၌ ခွေးတွင် နှာရောင်၊ ကြောင်တွင် နဖူး၊ လူတွင် ဒူးခေါင်း နေရာ၌ အထူးအေးတတ်သည်။
၂၊ မီးလှုံသော အခါ၌ ခွေးတွင် နှာရောင်၊ ကြောင်တွင် နဖူး၊ လူတွင် ဒူးခေါင်းနေရာ၌ စ၍ပူတတ် သည်။
အိမ်၌ ခိုကပ်နေသောခွေးကို အနှင်ရခက်သည်။ အကြွေးတစ်ခါတင်မိလျှင် ကျေအောင် အဆပ်ရ ခက်သည်။ စွဲကပ်နေသော ပွေးရောဂါကို အမြစ်ပြတ်အောင် အကုရခက်သည်။
သူတစ်ပါးက ခြောက်လှန့်တိုင်းလည်း မကြောက်ရွံ့ပါနှင့်၊ သူတစ်ပါးက မြှောက်ပင့်တိုင်းလည်း ဘဝင်မမြင့် ပါနှင့်။
(နောင်အခါ ပြဿနာရှုပ်ထွေးတတ်သဖြင့်) လူလူချင်းလည်း မကယ်နှင့်၊ မျောသည့်လှေကိုလည်း လိုက်မဆယ်နှင့်။ (ခြေနှစ်ချောင်းလည်း မကယ်နှင့်၊ မင်းလှေ မျောလည်း မဆယ်နှင့် - ဟူ၍လည်း အဆိုရှိသည်။)
ခြေတွင် အကြေးခွံသုံးဆယ်ရှိသော တိုက်ကြက်မျိုးသည် ခြေပြင်းလှသောကြောင့် ကြက်ဝိုင်း တကာက ပယ်လေ့ရှိသည်။ (ခြေကြေး သုံးဆယ်၊ ဝိုင်းကြီးပယ် - ဟူ၍လည်း အဆိုရှိသည်။
ပညာဆည်းပူးခြင်း၊ ဥစ္စာဆည်းပူးခြင်း စသည့် တရွေ့ရွေ့ဆည်းပူးရသည့် ကိစ္စ၌ ခြတောင်ပို့ တည်ပုံကို ဥပမာ ပြုရသည်။
ဆင်းရဲတစ်ခါ ချမ်းသာတစ်လှည့် - နှင့် အတူတူ။
ပြင်းပြင်းထန်ထန် ထစ်ချုန်းကာရွာသောမိုးသည် ရေမပါတတ်ပေ။ ဟောင်လွန်းသောခွေးကို လူတို့ အရေးမထားတတ်ပေ။
ခြိမ်းလွန်းသည့်မိုး မရွာ ။ ဟောင်လွန်းသည့်ခွေး လူမလေး - စကားပုံများလည်းရှု။
ချည်ကို အလိုက်သင့်ကိုင်တတ်၊ ငင်တတ်လျှင် ချည်မပြတ်သကဲ့သို့ မင်း၏အလိုကို သိတတ်သော သူသည် မင်းပြစ်မင်းဒဏ် မခံရပေ။
တစ်ဦးတစ်ယောက်ကို ချစ်နေသောအခါတွင် ထိုသူ၏စကားသည် အလွန်ချိုသာ၍ ထိုသူကို မုန်းသောအခါတွင်မူ ထိုသူ၏စကားသည် အလွန်ခါးသီးသည်။
ချစ်မိလျှင်လည်း လုံးလုံးလျားလျား ချစ်တတ်သလို မုန်းမိလျှင်လည်း လုံးလုံးလျားလျား မုန်း တတ်သည်။
ချစ်၍ အလိုလိုက်လွန်းခြင်းသည် ချစ်ခင်ရာမရောက်၊ နစ်မွန်းအောင် ပြုသကဲ့သို့သာ ဖြစ်သည်။
အမုန်းပွားနိုင်ဖွယ်ရှိသော စကားမျိုးကို တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ခင်မင်စဉ်၌ ညှိနှိုင်းပြောဆိုရသည်။
ချစ်ကြသူတိုင်းလည်း အိမ်ထောင်ဖက်အဖြစ် ပေါင်းသင်းကြရသည် မဟုတ်၊ အိမ်ထောင်ဖက် အဖြစ် ပေါင်းသင်းကြသူတိုင်းလည်း ချစ်ကြသည် မဟုတ်ပါ။
သူတစ်ပါးချစ်အောင် ပြုနိုင်သည်မှာလည်း သည်ပါးစပ်၊ သူတစ်ပါးမုန်းအောင် ပြုနိုင်သည်မှာ လည်း သည်ပါးစပ်ပင် ဖြစ်သည်။
တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ချစ်ခင်မှုကို အဓွန့်ရှည်စွာတည်တံ့ ခိုင်မြဲစေရမည်။ မုန်းမာန်ပွားခြင်းကိုမူ ခဏတာ အတွင်းမှာပင် ကျေအေး ပပျောက် စေရမည်။ အာဃာတ ရန်ငြိုး မထားသင့်ပေ။
ချစ်စကို ရှည်စေ၊ ရန်စကို တိုစေ - နှင့် အတူတူ။
လွန်လေပြီးသောအခါ ကာသိတိုင်း ဗာရာဏသီပြည် ဗြဟ္မဒတ်မင်းသည် ကောသလတိုင်း ဒီဃီတိ ကောသလမင်းကို စစ်ပြုရန် ချီတက်လာသောကြောင့် ကောသလမင်းနှင့် မိဖုရားတို့ ထွက်ပြေးတိမ်း ရှောင်နေရစဉ် ဒီဃာဝုမင်းသားကို ဖွားမြင်၏။ ဗာရာဏသီ မင်းသည် ထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်နေသော ကောသလမင်းနှင့် မိဖုရားအကြောင်းကို စုံစမ်းကြားသိရ၍ မင်းချင်းတို့အား ကွပ်မျက်ရန် စေခိုင်း၏။ ထိုအခါ အမိအဖတို့ထံလာသော ဒီဃာဝုမင်းသားကို ခမည်းတော် ကောသလမင်း မြင်လျှင် "အရှည် ကို မကြည့်လင့်၊ အတိုကိုလည်း မကြည့်လင့်။ ရန်တုံ့မှုသဖြင့် ရန်တို့သည် မငြိမ်းကုန်၊ ရန်မတုံ့မှုမှ သာလျှင် ငြိမ်းကုန်၏" ဟု သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် ပြောဆိုမှာကြား၏။ ဒီဃာဝုမင်းသားသည် အမိအဖတို့၏ အလောင်းကို သင်္ဂြိုဟ်ပြီးနောက် ဗြဟ္မဒတ်မင်းနှင့် အကျွမ်းဝင်လာအောင် ကြံဆောင်ကြိုးစားရာ နောက်ဆုံးတွင် မင်းနှင့်အကျွမ်းဝင်သော မင်းစီးရထား မောင်းသူ ဖြစ်လာ၏။ တစ်နေ့သော် ဗာရာဏ သီမင်းသည် တောကစားထွက်ရာ၌ ပင်ပန်း၍ ဒီဃာဝု၏ ရင်ခွင်တွင် ခေါင်းချကာ အိပ်ပျော်သွား၏။ ဒီဃာဝုသည် မိဘနှစ်ပါး တို့ကို သတ်ခဲ့သူအား ရန်တုံ့မှု အံ့သောငှာ သန်လျက်အိမ်မှ သန်လျက်ကို ချွတ်၏။ ဖခင်၏ အမှာစကားကို ကြားယောင် နေသဖြင့် သန်လျက်ကို အိမ်အတွင်း ပြန်သွင်း၏။ ဤသို့ဖြင့် သန်လျက်ကို ထုတ်ချည်သွင်းချည် ပြုနေစဉ် တတိယ အကြိမ်၌ ဗြဟ္မဒတ် မင်းသည် အိပ်ရာမှ လန့်နိုး၍ ဒီဃာဝုကို မေး၏။ ဒီဃာဝုက အကျိုးအကြောင်း ရှင်းပြပြီး တစ်ဦးကို တစ်ဦး အသက် ချမ်းသာရာ ပေး၍ ကတိ သစ္စာ ပြုကြ၏။ ဗြဟ္မဒတ်မင်းက ဒီဃာဝု မင်းသား၏ ဖခင်သည် အဘယ်ကို ရည်ရွယ်၍ ထိုသို့မှာခဲ့ခြင်း အကြောင်းကို ဒီဃာဝုအား မေးသော် "အရှည်ကို မကြည့်လင့် ဆိုသည်မှာ ရန်စရှည်အောင် မပြုလင့်ဟု ဆိုလိုပါသည်။ အတိုကို မကြည့်လင့် ဆိုသည်မှာ ချစ်စတို အောင် မပြုလင့်ဟု ဆိုလိုပါသည်" စသည်ဖြင့် လျှောက်ထား၏။ ထိုအခါ မင်းကြီးက ဒီဃာဝုမင်းသား အား သမီးတော်နှင့် လက်ဆက်ကာ ဖခင်၏အမွေဖြစ်သော ထီးနန်းစည်းစိမ်ကို ပေးအပ်တော်မူသည်။
ခုဒ္ဒကနိကာယ်၊ ဓမ္မပဒ၊ ယမကဝဂ်၊ ၅- ဒီဃီတိကောသလမင်းကြီးဝတ္ထု။
တစ်ဦးကိုတစ်ဦး မြင်မိကြည့်မိရာမှအစ မေတ္တာသက်ဝင် ချစ်ခင်သည်။
စက္ခုရူပေန သံဝါသာ နှင့် အတူတူ။
၁၊ ချောင်းရိုးမြောင်းရိုးများသာ တိမ်ကောသည်၊ ပပျောက်သွားသည် ဟူ၍ရှိ၏။ လူတို့၏မျိုးရိုး ဗီဇမှာမူကား တိမ်ကောသွားသည်၊ ပပျောက်သွားသည်ဟူ၍ မရှိနိုင်။
၂၊ ချောင်းရိုးမြောင်းရိုးများသာ တိမ်ကော ပပျောက် သွားနိုင်သော်လည်း လူမျိုးရိုးကား တိမ်ကော ပျောက်ကွယ် သွားသည်ဟူ၍ မရှိနိုင်။
အသွင်ချင်း၊ အာနိသင် ထက်မြက်ပုံချင်း ဆင်တူ၍ ဂုဏ်ရည်တူကြသော ချင်းစိမ်းနှင့် မိဿလင် ကဲ့သို့ မိမိနှင့်ဂုဏ်ရည်တူချင်းဖြစ်၍ အောက်ကျို့စရာ မလိုပေ။
ချိုးငှက်ကူသံကြားလျှင် ထိုအရပ်၌ ယာခင်းရှိကြောင်းသိရသည်။ ခွေးအူသံကြားလျှင် ထိုအရပ်၌ ရွာရှိကြောင်း သိရသည်။
ချိုတစ်ချောင်းထောင်၊ တစ်ချောင်းကုပ်နေသော တည်လူးနွားကို အိမ်ဦးတိုင်၌ ချည်၍ မွေးထား လျှင် ဥစ္စာပစ္စည်း ခိုင်မြဲတတ်သည်။
ဘယ်လဲ ညာထောင် ဥစ္စာပြောင်၊ ဘယ်ထောင် ညာလဲ တက်တက်မွဲ - နှင့် နှိုင်းယှဉ်။
ချီးမွမ်းရန် ထိုက်တန်သူကို သူ့အရည်အချင်းနှင့် ထိုက်တန်သည့် အလျောက် ချီးမွမ်းရသည်။
လူတို့သည် ချီးမွမ်းစကား၊ ကဲ့ရဲ့စကားကို ခဏမျှသာပြောဆိုတတ်ကြသည်ဖြစ်၍ ချီးမွမ်းသည် ဖြစ်စေ၊ ကဲ့ရဲ့သည် ဖြစ်စေ အရေးစိုက်စရာ မဟုတ်ဟု ယူဆလေ့ရှိသည်။
ကဲ့ရဲ့ ခုနစ်ရက်၊ ချီးမွမ်း ခုနစ်ရက် - နှင့် အတူတူ။
တရားစီရင် ဆုံးဖြတ်ရာ၌ ခုံမင်းကလွန်သော် ခုံမင်း၏တာဝန်ဖြစ်၍ ရှေ့နေကလွန်သော် ရှေ့နေ၏ တာဝန်သာ ဖြစ်သည်။ (ခုံကျူး ခုံတာ၊ ရှေ့နေကျူး ရှေ့နေတာ၊ မင်းစေကျူး မင်းစေတာ - ဟူ၍ လည်း အဆိုရှိသည်။
စီးပွားရေး ချို့တဲ့သော ခေတ်ကာလ၌ သဘင်သည်များ ဦးစွာ ငတ်တတ်သည်။
(ဈေးလည်းသက်သာ၍ အာာရလည်း ဖြစ်သည့်အတွက်) ငါး၊ပုစွန် အသေးလေးများကို စားပါ။
မြန်မာအကကို ကပြရာတွင် ခေါင်း၊ ခါး၊ ခြေ၊ လက်ကို အချိုးကျကျလှုပ်ရှား ကပြမှ သုခုမအနု ပညာ မြောက်သည်။
ဆွေမျိုး မတော်စပ်သော်လည်း မိမိနှင့် ခင်မင်ရင်းနှီးသူသည် မိမိအဖို့ ဆွေမျိုးပင်ဖြစ်သည်။ (မြိန်ရာဟင်းကောင်း၊ ခင်ရာဆွေမျိုး - ဟူ၍လည်း အဆိုရှိသည်။)
လောကဓံတရား ရှစ်ပါးကား ခေါက်ရှာငှက် ပျံသကဲ့သို့ နိမ့်တုံမြင့်တုံ ရှိသည်။
စကားလိမ်ဖြင့် ပြောသည်ကို ပြောင်းပြန် ကောက်ယူမှ အမှန်ကို ရနိုင်သည်။
ခိုးသူမဟုတ်ဘဲ ခိုးသူဟု စွပ်စွဲခံရသူသည် ငရဲလားမည် မဟုတ်ပေ၊ ထိုသို့ စွပ်စွဲသူသာ ငရဲလား ပေလိမ့်မည်။
ဥစ္စာပျောက် ငရဲရောက် - လည်းရှု။
မိမိ ကိုယ်တိုင်က ခိုးတတ်ဝှက်တတ်သူသည် တစ်ပါးသူအားလည်း ခိုးသူဟု ယိုးစွပ်တတ်သည်။
ခိုးတတ်မှ ယိုးတတ်သည် - စကားပုံလည်းရှု။
နောင်ပြဿနာ မပေါ်ပေါက်စေရန် ယခုကပင် ကြိုကြိုတင်တင် ဖြေရှင်းထားသင့်သည်။
ခုနစ်လသားအရွယ်တွင် ကလေးသည် ငုတ်တုတ်လည်း ထိုင်တတ်ပြီ၊ သွားလည်းစပေါက်ပြီ။
ခုနစ်စဉ်ကြယ်၏ အမြီးပိုင်းအပေါ်သို့ထောင်သော အချိန်သည် သန်းခေါင်အချိန်ဖြစ်သည်။ (ထိုအမှတ်အသားသည် တပို့တွဲလ၌ ပို၍ မှန်ကန်သဖြင့် "လတပို့တွဲ မှန်မလွဲ၊ အမြဲဧကန်မှတ်" ဟူ၍လည်း ဖြည့်စွက် အမှတ်အသား ပြုကြသေးသည်။)
မြန်မာဇာတ်သဘင်၊ ရုပ်သေးသဘင်တို့၌ မင်းသားများသည် လူယဉ်ကျေးဟန် သရုပ်ဆောင်ရ သည့်အခါ ခါးပုံစကို ပခုံးထက်တင်၍ ဝတ်သည်၊ လူရိုးဟန် သရုပ်ဆောင်ရသည့်အခါ ခါးပုံးထိုး ဝတ်သည်၊ လူကြမ်းဟန် သရုပ်ဆောင်ရသည့်အခါ ခါးတောင်းကျိုက်သည်။
ခရုတွင် အဆန်ရှိသကဲ့သို့ လူတွင်လည်း အကြံဉာဏ် ရှိစမြဲဖြစ်သည်။
အကြွေးပေးလျှင် ဆုံးတတ်သည်။ အကြွေးတောင်းလျှင် အမုန်းခံရတတ်သည်။
ကြွေးထူသော် ကြွေးအတွက် မပူပင်တတ်တော့ပေ။ သန်းထူသော် သန်းကြောင့် မယားတတ် တော့ပေ။
ရှေးမြန်မာမင်းများသည် မြီတလင်းလှည်းသည်၊ သက္ကရာဇ်မီးငြိမ်းသည် ဟူသကဲ့သို့ တစ်မင်း ပြောင်း၍ တစ်မင်းတက်လျှင် ကြွေးမြီမှုများကို လျော်ပစ်ခြင်း၊ ပေးဆပ်ခြင်း စသည်ဖြင့် တာဝန်ယူ ဖြေရှင်းပေးလေ့ရှိသည်။
ကြွေးကို ပြန်မဆပ်နိုင်လျှင် ရှေးအခါက ကြွေးရှင်၏ ကျေးကျွန် ဖြစ်ရတတ်သည်။
မည်သူမဆို မိမိကျွမ်းကျင်သောလုပ်ငန်းတွင် ပိုင်နိုင်စွာ ဆောင်ရွက်နိုင်မြဲ ဖြစ်သည်။
မြန်မာမင်းတို့သည် ကျွန်ကိုချစ်သော် နေမျိုးဘွဲ့ပေး၍ သားကိုချစ်သော် သတိုးဘွဲ့အထိ ပေးသည်။
မိဘသည် သားသမီးကို ကျွေးမွေးပြုစုရသကဲ့သို့ သားသမီးက မိဘကို အတုံ့အလှည့် ပြန်လည် လုပ်ကျွေး ပြုစုရသည်။
လူအချို့သည် အချင်းချင်း မတွေ့လျှင် မေ့နေတတ်သော်လည်း ပြန်လည်တွေ့လျှင်မူ အောက်မေ့ သတိရကြောင်း အလွမ်းသယ် ပြောတတ်ကြသည်။
ဆေးလိပ်ကိုကွမ်းဖြင့် ဖြတ်ရန် ကြိုးစားရာမှ ဆေးလိပ်မပြတ်သည့်ပြင် ကွမ်းပါ စွဲနေသဖြင့် ဒုက္ခနှစ်မျိုး ရောက်ရသည်။
ကွန်တစ်ချက်ပစ်ရုံဖြင့် အနည်းဆုံး ဟင်းတစ်ခွက်စာငါးကို ရနိုင်သည်။
သူများကကွာခိုင်း၍ ကွာခဲ့မိသော လင်မယားအဖို့ လွမ်းစရာနှင့် ကြုံလာရသောအခါ အခြားသူ တို့က မလွမ်းကြ၊ ကာယကံရှင် လင်မယားသာ လွမ်းရသည်။
ကြမ်းပေါက်ကျွံလျှင် ဆွဲထုတ်၍ ရနိုင်သော်လည်း နှုတ်လွန်မိလျှင်မူ ပြန်ရုတ်သိမ်း၍ မရပေ။
တရားသဘောနှင့် ရှုမြင်တတ်လျှင် ဘာဝနာဖြစ်မည်။ မရှုမြင်တတ်လျှင် တဏှာဖြစ်မည်။
ကြောင်သည် ကြွက်ကို ခေါင်းကစ၍စားသည်။ ကျားသစ်သည် သားကောင်ကို ခါးပိုင်းက စ၍ စားသည်။ ကျားသည် သားကောင်ကို တင်ပါးက စ၍စားသည်။
အလွန်ချစ်ကြိုက်သောအခါ၌ ဖြစ်စေ၊ အလွန်အိပ်ချင်၍ ငိုက်မျဉ်းသောအခါ၌ ဖြစ်စေ၊ အစာရေ စာ အလွန်ဆာလောင်ငတ်မွတ်သောအခါ၌ ဖြစ်စေ မည်သူ့ကိုမျှ မရှက်နိုင်ဘဲ ရှိသည်။
စွန့်စားရဲလျှင် ရရှိမည့်အခွင့်အလမ်း အကျိုးကျေးဇူးများကို ကြောက်ရွံ့၍ မစွန့်စားဘဲ နေပါက လက်လွတ် ဆုံးရှုံးမည်။
ကြောက်တတ် ဝန်ကင်း - နှင့် နှိုင်းယှဉ်။
ကြောက်လျှင် လာဘ်လွဲ၊ ရဲလျှင် မင်းဖြစ် - စကားပုံလည်းရှု။
စွန့်စားရဲလျှင်ရရှိမည့် အခွင့်အလမ်း အကျိုးကျေးဇူးများကို ကြောက်ရွံ့နေပါက လက်လွတ်ဆုံး ရှုံးမည်။ စွန့်စားရဲလျှင်မူ မင်းအဖြစ်ကိုပင် ရနိုင်သည်။
ကြောက်လျှင် လာဘ်လွဲ၊ ရဲလျှင် မင်းဖြစ် - စကားပုံလည်းရှု။
ဗာရာဏသီပြည် ဗြဟ္မဒတ်မင်း၏သား ပဉ္စာဝုဓမင်းသားသည် တက္ကသိုလ်ပြည်၌ အတတ်ပညာ သင်ပြီး လက်နက်ငါးပါးကိုယူ၍ မိမိတိုင်းပြည်သို့ ပြန်လာသည်။ တောအုပ်ကြီးတစ်ခုသို့ ရောက်သော် စေးကပ်သည့် အမွေးရှိသော ဘီလူးကြီး တစ်ကောင်နှင့်တွေ့ရာ ဘီလူးက သင်သည် ငါ့အစာဖြစ်ပြီဟု ခြိမ်းခြောက် ပြောဆိုသည်။ သို့သော် မင်းသားသည် ကြောက်ရွံ့ခြင်းမရှိဘဲ မိမိ၌ပါသည့် လက်နက် ငါးပါးဖြင့် ဘီလူးအား တိုက်ခိုက်သည်။ ထိုလက်နက်များသည် တစ်ခုပြီးတစ်ခု ဘီလူး၏ အမွေး၌သာ ကပ်ငြိကုန်သည်။ သို့သော် ပဉ္စာဝုဓသည် ဇွဲမလျှော့ဘဲ လက်၊ ခြေ၊ ဦးခေါင်းတို့ဖြင့် တိုက်ခိုက်ပြန်ရာ လက်၊ ခြေ၊ ဦးခေါင်းတို့သည်လည်း ဘီလူး၏ အမွေး၌ပင် ကပ်ငြိနေပြန်သည်။ ထိုအခါ ဘီလူးသည် ကြောက်ရွံ့ခြင်းကင်းသော မင်းသားကို ရုတ်တရက်မစားဝံ့ဘဲ အဘယ်ကြောင့်သေခြင်းကို မကြောက် သနည်းဟု မေး၏။ မင်းသားက မိမိဝမ်းထဲ၌ ဝရဇိန်လက်နက်ရှိ၍ မိမိအားစားလျှင် သင်ဘီလူးလည်း သေရမည် ဖြစ်သောကြောင့် မကြောက်ဟု ဖြေ၏။ ဘီလူးသည် မင်းသားအား မစားဝံ့တော့ဘဲ လွှတ်လိုက်၏။ ပဉ္ဟာဝုဓမင်းသားသည် ဗာရာဏသီပြည်သို့ ပြန်ပြီးနောက် ခမည်းတော်လွန်တော် မင်းဖြစ်သည်။
ခုဒ္ဒကနိကာယ်၊ ၅၅-ပဉ္စာဝုဓဇာတ်။
အန္တရာယ်ကို ကြိုတင်တွက်ဆ၍ ကြောက်တတ်သောသူသည် ဘေးအန္တရာယ် ကင်းဝေးသည်။
ကြောက်လျှင် လာဘ်လွဲ၊ ရဲလျှင် လာဘ်ရ - နှင့် နှိုင်းယှဉ်။
ကြက်ဥအတွင်းမှ သန္ဓေသား၏ ပေါက်လာလျှင်ဖြစ်မည့် အမွေးအရောင်ကိုလည်းကောင်း၊ တိမ် တောင်တိမ်တိုက် မည်သည့်အသွင်သဏ္ဌာန် ဖြစ်လာမည်ကိုလည်းကောင်း ခန့်မှန်းရန် မလွယ်သကဲ့သို့ တိုင်းရေး ပြည်ရေးမှာလည်း မည်သို့ ဖြစ်လာမည်ကို ခန့်မှန်းရန် မလွယ်ပေ။
တိမ်တောင်သဖွယ် မင်းရေးကျယ် - လည်းရှု။
ကြက်သည် အခွပ်ကောင်းခြင်း မကောင်းခြင်း၊ သတ္တိရှိခြင်း မရှိခြင်း စသည်တို့၌ မျိုးရိုးလိုက် သကဲ့သို့ လူတစ်ဦး၏ အကျင့်စရိုက်သည်လည်း မျိုးရိုးလိုက်တတ်သည်။
မသွားသင့်သည့်အခါ၊ မသွားသင့်သည့် နေရာသို့ သွားမိသော ကြက်များကိုယ်တွင် သူတစ်ပါး ပစ်လိုက်သည့် မြားစိုက်လျက် ပါလာတတ်သကဲ့သို့ မသွားသင့်သည့်အခါ၊ မသွားသင့်သည့်နေရာသို့ သွားမိသော မိန်းမများတွင်လည်း စကားအရှုပ်အထွေး ပါလာတတ်သည်။
တည်ကြက်ကောင်းလျှင် တစ်ဒယ်စာမျှသာရနိုင်သည်။ တည်ချိုးကောင်းလျှင်လည်း တစ်လွယ်စာ မျှသာ ရနိုင်သည်။ တည်ခါကောင်းလျှင်မူ တစ်ထမ်းတစ်ပိုး များပြားစွာ ရနိုင်သည်။
တိုက်ကြက်ကောင်းကို ကြိုးနှင့်အမြဲမကွာ ချည်နှောင် စောင့်ရှောက်ထားရသည်။
ကြက်ကောင်း ကြိုးမကွာ - စကားပုံလည်းရှု။
ကြံသာလျှင် အစဉ်အမြဲ ချိုတတ်သည်။ လူတို့၏ စိတ်သဘောထားကား အစဉ်အမြဲ ကောင်းနေ လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။
ကြီးသောအမှုကို ငယ်သောအမှုဖြစ်အောင်၊ ငယ်သောအမှုကို ပပျောက်ကျေအေးအောင် ဆောင် ရွက်အပ်သည်။
မိမိထက် အသက်အရွယ်ကြီးသူကို ရိုသေရမည်။ ရွယ်တူသူကို လေးစားရမည်။ ငယ်သူကို သနား ကြင်နာရမည်။
အိမ်ထောင်ပြုကြရာတွင် မိမိ၏အိမ်ထောင်ဖက်သည် မိမိထက်ကြီးသူဖြစ်လျှင် မိမိက မှီခိုအား ထားရသည်။ မိမိအောက်ငယ်သူ ဖြစ်ပါမူကား မိမိက ကြင်နာယုယ ပြုစုစောင့်ရှောက် ရသည်။
ချစ်သူတို့သဘာဝ နှစ်ကိုယ်အကြား လေပြည်သွေးလောက်ရုံမျှ ကွာခြားသည်ကိုပင် ဝေးကွာ လှသည်ဟု ထင်တတ်သည်။
အချို့သော အရာတို့သည် အချိန်ကာလကြာမြင့်လာလေလေ ကောင်းလေလေဖြစ်ပြီး အချို့သော အရာတို့သည် ဟောင်းနွမ်းလာလေလေ ပို၍သစ်လွင်လာသည်ဟု ထင်ရလေလေ ဖြစ်သည်။
ပမာဏအတိုင်းအတာပြသည့် ကျပ်၊ စိတ်၊ မိုက်တို့ကို အတိုသင်္ကေတနည်းဖြင့် ရေးလိုလျှင် ဂဏန်းပေါ်၌ လုံးကြီးတင်၍ ရေးနိုင်သည်။ (သာဓက။ ။ငွေ ၂၅ိ = ငွေနှစ်ဆယ့်ငါးကျပ်။ ဆန် ၃ိ = ဆန်သုံးစိတ်။ ရွေဖျင် ၁ိ = ရွေဖျင်တစ်မိုက်။)
ကျောက်မျက်ရတနာအကြောင်း၊ မြင်းအကြောင်း အနည်းငယ် သိရုံမျှဖြင့် အသက်မွေးဝမ်း ကြောင်း ပြုနိုင်သည်။
အလုပ်ပင်ပန်းမှုဒဏ်ကို ခံနိုင်သော်လည်း နားပူသည့်ဒဏ်ကို မခံနိုင်။
အချို့သောလူတို့သည် မိမိ၏ကောင်းကျိုးကို ဆောင်ရွက်ပေးသော ကျေးဇူးရှင်ကိုမှ ကျေးဇူး ကန်းတတ်ကြသည်။
ရှေးသောအခါ လူတစ်ယောက်အိမ်၌ ကြက်ဆူပင်သည် ရှိသတည်း။ ထိုအိမ်ရှင်လည်း နွားမွေး၏။ ကြက်ဆူပင်စောင့် နတ်လည်း အိမ်နှင့် နီးသောကြောင့် ငါနေသောသစ်ပင် မပျက်မစီး ပေသည်ဟူ၍ ထိုအိမ်ရှင်ကို မ စကြည့်ရှုလေသတည်း။ မ စကြည့်ရှု သောကြောင့် ထိုအိမ်ရှင်သည် စည်းစိမ်ချမ်းသာ များစွာ တိုးတက်သတည်း။ တစ်ရံရောအခါ အိမ်အနောက်၌ နွားခြံလုပ်သော် ထိုကြက်ဆူပင်ကို ထွင်း၍ တံခါးကျည်း ထည့်ရှိုသတည်း။ ကြက်ဆူပင် စောင့်နတ်လည်း ငါ မစ၍ စည်းစိမ်ချမ်းသာ ရှိပါလျက် ငါ့ဗိမာန်ကို ထွင်း၍ တံခါးကျည်း စွပ်ဘိသည်။ ငါ့ကျေးဇူးရှင် ကိုပင် ကျေး(ကျည်း) စွပ်သည် ဟူ၍ ကြက်ဆူပင် စောင့်နတ် ဆိုသော စကားကို လိုက်၍ ယခုတိုင်အောင် ကျေးဇူးရှင်ကို ကျေးစွပ်သည် ဟူ၍ ဆိုရိုးပြုသတည်း။ ။ ထို့ကြောင့် အကြင်သူတို့သည် ကျေးဇူးပြုသော သူကို ကျေးဇူး တုံ့ဆပ်ရာသည်။ သူ့ကျေးဇူးကို မချေရာ။ ကျေးဇူးချေသောကြောင့် အကျိုးယုတ်လျက် ပျက်စီးဖူး လေသည်။ မြတ်စွာဘုရားလည်း ကတညုတာစ - သူ့ကျေးဇူးကို သိရခြင်းသည် လည်းကောင်း ဟူ၍ ဟောတော်မူသည်။
လောကပညတ္ထိ။ ၃၄။
တနင်္လာနေ့၊ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့၊ ကြာသပတေးနေ့၊ သောကြာနေ့ တို့သည် ပျိုးကြဲရက်များ ဖြစ်သည်။ (ကျူး - တနင်္လာ၊ လာ - ဗုဒ္ဓဟူး၊ မိုး - ကြာသပတေး၊ သက် - သောကြာ။)
ကြောက်လန့်သောကျားသည် အသံပြုတတ်သကဲ့သို့ သတ္တိမရှိသောသူသည်လည်း အော်ဟစ်ဝါ ကြွား ကြုံးဝါးတတ်သည်။
သိက္ခာမရှိသော အမှုကိုပြုမိလျှင် ကိုယ့်ကိုကိုယ် စိတ်မလုံ ဖြစ်တတ်သည်။
မိမိလင်ယောကျ်ားမှတစ်ပါး အခြားယောက်ျားများကို တန်ဖိုးမထားပါ။
မိမိဘက်သားဟု ယူဆထားရသူက တစ်ဖက်သား၏လူ ဖြစ်နေတတ်သည်။
သူ့လူ ကိုယ့်ဘက်သား - နှင့် နှိုင်းယှဉ်။
မိမိပြုခဲ့သော မကောင်းမှု၏ဆိုးကျိုးကို မိမိပင် ခံစားရမည်။
ဘယ်သူမပြု မိမိမှု - နှင့် နှိုင်းယှဉ်။
မိမိစေတနာအတိုင်းကောင်းလျှင် ကောင်းသည့်အလျာက်၊ မကောင်းလျှင် မကောင်းသည့် အလျောက် အကျိုးပေးတတ်သည်။
သံကို သံချေးကပင် ဖျက်ဆီးတတ်သကဲ့သို့ မိမိကိုယ်ကို မိမိကပင် ဖျက်ဆီးသည်။ (ကိုယ့်ကိုကိုယ်ဖျက်၊ သံချေးတက် - ဟူ၍လည်း အဆိုရှိသည်။)
သံကို သံဖျက် သံချေးတက် - စကားပုံလည်းရှု။
ကိုယ့်အကြောင်းကို ကိုယ်တိုင်ဖော်ထုတ် ဝင့်ကြွားသူသည် သူတော်ကောင်းမဟုတ်။ (ကိုယ့်ဂုဏ်ကိုယ်ဖော် မသူတော် - ဟူ၍လည်း အဆိုရှိသည်။)
ကိုယ့်ကို ကိုယ်ဖော် မသူတော် ခုနစ်ပါး - စကားပုံလည်းရှု။
ကိုယ်နှင့်ဖြစ်စေ၊ ကိုယ့်သွေးကိုယ့်သားနှင့်ဖြစ်စေ ပတ်သက်သည့် အရေးကြီးကိစ္စ ကြုံလာပါက ခေါင်းအေးအေးနှင့် ဆောင်ရွက်နိုင်ခဲသည်။
မိခင်သည် အတိဒုက္ခရောက်နေချိန်တွင် မိမိသားသမီးကိုပင် မငဲ့မထောက်နိုင် ဖြစ်သည်။
ကိုယ်မချိ အမိသော်လည်း သားတော်ခဲ - စကားပုံလည်းရှု။
၁၊ အရာရာတွင် ကိုယ်ချင်းစာတရား လက်ကိုင်ထားနိုင်လျှင် အကောင်းဆုံး ဖြစ်သည်။
၂၊ သူတစ်ပါးကို ကိုယ်နှင့်နှိုင်းစာ၍ ရှုမြင်တတ်ကြသည်။
အိမ်ထောင်ဖက်အဖြစ် ရွေးချယ်ရာတွင် မိမိကချစ်ရသူကို မရွေးပါနှင့်၊ မိမိကို ချစ်နေသူကိုသာ ရွေးချယ်ပါ။
ကိုယ်ကောင်းလျှင် ကိုယ်သာ ကောင်းကျိုးစံစားရမည်။ ကိုယ်ဆိုးလျှင် ကိုယ်သာ ဆိုးကျိုးခံစား ရမည်။
ကိုယ်တွင်းမှသွေးသည် ဖောက်ပြန်ကာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပင်ပြန်လည်၍ ဘေးဖြစ်စေတတ်သည်။ ပြင်ပဖြစ်သော တောအရပ်မှ ဆေးဖက်ဝင် အရွက်၊ အမြစ် စသည်တို့ကမူ ကိုယ်၌ဖြစ်သော ရောဂါ ကိုကုစားနိုင်သည်။
သတ္တဝါတို့သည် ကံစီမံသည့်အတိုင်း ဖြစ်ကြရ၏။ (ကမ္မံ - ကံသည်၊ သတ္တေ - သတ္တဝါတို့ကို၊ ဝိဘဇ္ဇတိ - မတူကွဲပြားအောင် ခွဲခြားပေး၏။)
၁၊ ကမ္ဘာကြီးပျက်သုဉ်းသွားသည့်တိုင်အောင် လူတစ်ဦး တစ်ယောက်၏ကောင်းသော လုပ်ဆောင် ချက်နှင့် ကောင်းသော ဂုဏ်သတင်းတို့မှာကား ပျောက်ကွယ်မသွားဘဲ ဥဒါန်းတွင် ကျန်ရစ်ခဲ့ပေသည်။
၂၊ တစ်ဦးဦးအပေါ် တစ်သက်လုံး အခဲမကျေနိုင် ဖြစ်သည်။
ကုန်းသတ္တဝါတို့တွင် မြွေပွေးသည် အဆိပ်ပြင်းသော သတ္တဝါ တစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ရေသတ္တဝါတို့ တွင် ငါးရွေးသည် အဆိပ်ပြင်းသော သတ္တဝါတစ်မျိုး ဖြစ်သည်။
ကုန်းပေါ်တွင် ငန်းမြွေသည် အဆိပ်ပြင်းသော သတ္တဝါ ဖြစ်သကဲ့သို့ ရေထဲတွင် ရေတန်း ခေါ် ငါးဖန်ခွက်သည် အဆိပ်ပြင်းသော သတ္တဝါ ဖြစ်သည်။
ကုန်းနေသတ္တဝါလည်း များစွာ ရှိသည်။ ရေနေ သတ္တဝါသည် ထို့ထက်ပင် များသေးသည်။
ကုန်သွယ်၍ကုန်ရှုံးလျှင် တစ်ခေါက်သာရှုံးသည်။ တစ်ကြိမ်ကြိမ်တွင် အမြတ်ပြန်ရနိုင်သေးသည်။ အိမ်ထောင်ဖက် အရွေးမှားလျှင်ကား တစ်သက်လုံး ဒုက္ခတွေ့ရတတ်သည်။
ဆင်သည် သူ့မှာရှိသော အစွယ်ကြောင့် အသတ်ခံရသည်။ (ကုဉ္ဇရော - ဆင်ကို၊ ဒန္တေသု - အစွယ် တို့ကြောင့်၊ ဟညတေ - သတ်အပ်၏။) (နာဂေါ ဒန္တေသု ဟညတေ - ဟူ၍လည်း အဆိုရှိသည်။)
နောက်ကျမှ ပေါက်ရသော ကောက်ပင်သည် ကြီးထွားခွင့်မရသဖြင့် ဆင်စာကျွေးရန်သာ အသုံး ဝင်သည်။ မိဘ အရွယ်လွန်မှ ရသော သားသည်လည်း ကြီးပွားခွင့် မရသဖြင့် အောက်ကျနောက်ကျ နေရသည်။
ရှေးဘုန်းရှေးကံရှိသူမှ မြင့်မြတ်သည်။ ပညာဉာဏ် ရှိသူမှ တတ်စွမ်းနိုင်သည်။
ကံရှိမှ တတ်၊ ဉာဏ်ရှိမှ မြတ် - နှင့် နှိုင်းယှဉ်။
ကုသိုလ်ကံရှိသူမှ တတ်စွမ်းနိုင်သည်။ ပညာဉာဏ် ရှိသူမှ မြင့်မြတ်သည်။
ကံရှိမှ မြတ်၊ ဉာဏ်ရှိမှ တတ် - နှင့် နှိုင်းယှဉ်။
ကုသိုလ်ကံ မရှိသူသည် ပစ္စည်းဥစ္စာကို ရှာဖွေစုဆောင်း၍ ရပါသော်လည်း မိမိဥစ္စာကို မခံစားရဘဲ ရှိတတ်သည်။ ကုသိုလ်ကံကြီးမားသူမှာကား ထိုသူစုဆောင်းထားခဲ့သော စည်းစိမ်ဥစ္စာကို အဆင်သင့် ခံစားရပေသည်။ (ကံနည်းသူ စုဆောင်း၊ ကံကောင်းသူ ခံစား - ဟူ၍လည်း အဆိုရှိသည်။)
ကုသိုလ်ကံ မရှိလျှင် ချမ်းသာလို၍ ဉာဏ်ရှိသမျှ လုပ်ဆောင်လေ ဆင်းရဲလေ ဖြစ်သည်။
ကံမရှိ ဉာဏ်ရှိတိုင်းမွဲ - စကားပုံလည်းရှု။
လှံထမ်းလာတာကို မြင်ရ၊ ကံထမ်းလာတာကို မမြင်ရ - နှင့် အတူတူ။
၁၊ မိမိပြုလုပ်ခဲ့သော ကောင်းမှု မကောင်းမှုနှင့် တူညီသော ကောင်းကျိုးဆိုးကျိုးကို ရရှိသည်။
သဒိသံ ပါကံ ဇနေတိ - နှင့် အတူတူ။
၂၊ ပြုခဲ့သော ကောင်းမှု မကောင်းမှု ကံချင်းတူကြသဖြင့် ကောင်းကျိုး ဆိုးကျိုး ခံစားရာ၌ တူကြ သည်။
ဒေါသအမျက်ထွက်ခြင်းသည် အကျိုးအကြောင်း အဆိုးအကောင်းကို မသိနိုင်။ (ကောဓော - အ မျက်သည်၊ အတ္ထံ - အကျိုးကို၊ နဇာနာတိ - မသိ။)
၁၊ အချို့သောအသက်မွေးဝမ်းကြောင်းလုပ်ငန်းများသည် ဝမ်းဝရုံမျှသာမက စိတ်ထားတတ်လျှင် ကုသိုလ်လည်း ရသည်။
ကုသိုလ်လည်း ရ ဝမ်းလည်း ဝ - စကားပုံလည်းရှု။
၂၊ အချို့သော ကုသိုလ်ကောင်းမှု လုပ်ငန်းများသည် ကုသိုလ်ရရုံမျှသာမက ဝမ်းလည်း ဝသည်။
ရှေးရှးဘဝက အတူတကွ ပြုခဲ့ကြဖူးသော ကုသိုလ်ကြောင့် ယခုဘဝတွင် ပြန်လည်ဆုံစည်း ကြရ သည်။
အဝတ်အထည်ကို ဆေးခိုင်အောင် ချုပ်ဆေးဖြင့် ချုပ်ရာတွင် ကုလားလူမျိုးက ကျွမ်းကျင်သည်။ ပိုးဖဲစသည့် အထည်အလိပ်များ ရက်လုပ်ရာတွင် တရုတ်လူမျိုးက ကျွမ်းကျင်သည်။
ကုလား အချုပ်၊ တရုတ် အခြယ် - နှင့် နှိုင်းယှဉ်။
ကုလားလူမျိုးသည် အဝတ်အထည် ချုပ်ရာတွင် နိုင်နင်းကျွမ်းကျင်၍ တရုတ်လူမျိုးကမူ ပန်းချီ ဆေးခြယ်ရာတွင် နိုင်နင်း ကျွမ်းကျင်သည်။
ကုလား အချုပ်၊ တရုတ် အထည် - နှင့် နှိုင်းယှဉ်။
ပစ္စည်းတန်ဖိုးကို အချိန်အခါ၊ နေရာဒေသလိုက်၍ ဆုံးဖြတ်ရသကဲ့သို့ အချို့သော လူမှုကိစ္စများကို အချိန်အခါ၊ နေရာဒေသအလိုက် ဆောင်ရွက်ကြရသည်။ (ကာလံ - အချိန်အခါ၊ ဒေသံ - နေရာဒေသ၊ အဂ္ဃံ - တန်ဖိုး၊ ဓနံ - ပစ္စည်းဥစ္စာ။)
ကလေးရှက်သည့်အခါ ငိုတတ်သည်။ လူကြီး ရှက်သည့်အခါ အရှက်ပြေ ရယ်တတ်သည်။ (လူငယ်ရှက်က ငို၊ လူကြီးရှက်က ရယ် - ဟူ၍လည်း အဆိုရှိသည်။)
ကလေးပါးစပ်သည် အစားမျိုးစုံကို စားတတ်သည်။ ဈေးသည် ပါးစပ်သည် စကားမျိုးစုံကို ပြော တတ်သည်။
ခေါင်းမလျှော်သင့်သော နေ့များမှာ တနင်္လာ၊ ဗုဒ္ဒဟူး၊ သောကြာ၊ ကြာသပတေး ဖြစ်သည်။ ခေါင်းလျှော်သင့်သော နေ့များမှာ တနင်္ဂနွေ၊ အင်္ဂါ၊ စနေ ဖြစ်သည်။ (က = တနင်္လာ၊ ရင် = ဗုဒ္ဒဟူး၊ သား = သောကြာ၊ မွေး = ကြာသပတေး၊ အိုး = တနင်္ဂနွေ၊ စည် = အင်္ဂါ၊ တီး = စနေ။) (ကရင်သားမွေး၊ ခေါင်းမဆေးနှင့်၊ စံထွန်းအေး၊ ခေါင်းဆေးတော့။ အောင်စည်တီးခေါ် နေ့သုံးဖော် လျှော်လေဦးခေါင်းသာ၊ ကုလားမသား နေ့လေးပါး ခေါင်းကားမလျှော်ရာ - ဟူ၍လည်း အဆိုများ ရှိသည်။)
မိမိအား ကျေးဇူးပြုဖူးသူကို သူ၏ကျေးဇူးကို သိသည့်အလျောက် ကျေးဇူးတုံ့ပြန်ဆပ်သည်။ (ကတညုတ - သူ ပြုဖူးသော ကျေးဇူးကို သိခြင်း၊ ကတဝေဒီ - ကျေးဇူးတုံ့ပြန်ဆပ်ခြင်း။)
မိုးသည် ကဆုန်လတွင် မြေသင်းနံ့ ထွက်ရုံလောက် ဖွဲဖွဲရွာသည်။
ကဆုန်လနှင့် နယုန်လ၌ ဆွေ့ဆွေ့ခုန်လောက်အောင် နေပူရှိန် အလွန်ပြင်းလှသည်။
အ
အကုသိုလ်
အကဲခတ်
အကဲဆတ်
အကောင်အထည်
အကတ်ကိုင်
အကန့်အသတ်
အကုန်အကျများ
အကုန်အစင်
အကယ်တည့်
အကယ်တန္နု
အကျိအချွဲ
အကျောပေး
အကျော်ဇေယျ
အကျော်ပင်
အကျိုးနည်း
အကျိုးနပ်
အကျိုးယုတ်
အကျောက်အကန်ပြော
အကျင့်စာရိတ္တ
အကျင့်တန်
အကျဉ်အခဲ
အကျဉ်းချုပ်
အကျဉ်းချုံး
အကျဉ်းထောင်
အကျဉ်းအကျပ်
အကျည်းတန်
အကျိတ်အခဲ
အကျိတ်အဖု
အကျပ်ကိုင်
အကျုံးဝင်(အရေအတွက်ဝင်)
အကျယ်တဝင့်
အကြားရကတ်
အကြားအလပ်
အကြေအညာ
အကြောထုံး
အကြောမျက်
အကြောအခြင်
အကြံအစည်
အကြိုနေ့(သင်္ကြန်)
အကြိုအကြား
အကြောင်ရိုက်
အကြောင်းချင်းတ
အကြောင်းခြင်းရာ
အကြောင်းအရာ
အကြတ်နေ့(သင်္ကြန်)
အကြိတ်အနယ်
အကြပ်တပ်သား
အကြုပ်အဆင့်
အကြမ်းဖျင်း
အကြိမ်ကြိမ်အဖန်ဖန်
အကွင်းအခြည်
အကွပ်အထိန်း
အကျွေးအမွေး
အကျွမ်းဝင်
အကြွေအနုပ်
အကြွေးအငမ်း
အကြွင်းမဲ့
အခရာ
အခါတစ်ပါး
အခဲမကျေ
အခဲအပျဉ်
အခံ့သား
အခိုက်အတန့်
အခန့်သင့်
အခန်း(အိမ် စာအုပ်)
အခုန်အလွှား
အခမ်းအနား
အခုံး
အချိ
အချီအချ
အချီးစကား
အချေအတင်
အချောသပ်
အချိုသတ်
အချိုးကျ
အချက်အချာ
အချင်း(ကျွဲ)
အချင်း(စက်ဝိုင်း)
အချင်းကြီးအချင်းငယ်
အချင်းခပ်သိမ်း
အချင်းချင်း
အချင်းများ
အချင်းအတ
အချည်းစည်း
အချည်းနှီး
အချိတ်ပုဆိုး
အချုပ်အခြာ
အချုပ်အထိန်း
အခြောက်တိုက်
အခြင်(ရနယ်)
အခြင်းအရာ
အခွံအခေါက်
အခွင့်အလမ်း
အခွန်အတုတ်
အခြွေအရံ
အဂတိလိုက်စား
အငုတ်အရင်း
အငမ်းမရ
အငြိုးထား
အငြင်းသန်
အငြိမ့်ပွဲ
အငြိမ့်သမ
အငြိမ်းစား
အစသတ်
အစာကြေ
အစားကြူး
အစီခံ(ဆေးလိပ်)
အစီအစဉ်
အစီအလျဉ်
အစူအစဉ်
အစောက်(အလျား အနံ )
အစဉ်တစိုက်
အစဉ်မပြတ်
အစဉ်းသိ
အစည်းအ္မရုံး
အစည်းအဝေး
အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ
အစိတ်သား
အစိတ်အပိုင်း
အစုတ်ပလုတ်
အစပ်အပူ
အစပ်အဟပ်
အစိပ်အကျဲ
အစိမ်းသရဲ
အစိမ်းအရွမ်း
အစွံရောင်း
အစွန်အဖျား
အစွန်းအထင်း
အစွန်းအဖျား
အစွမ်းသတ္တိ
အစွမ်းအစ
အဆမတန်
အဆာကျယ်
အဆီယစ်
အဆီအငေါ်တည့်
အဆီအအိမ့်
အဆောတလျင်
အဆောက်အဦ(အသုံးအဆောင် ပစ္စည်းစသည်)
အဆောက်အအုံ(ရုံး ကျောင်း အိမ် စသည်)
အဆင့်အကြုပ်
အဆောင်အယောင်
အဆစ်အမျက်
အဆုတ်အသည်း
အဆန်အစေ့
အဆိပ်အတောက်
အဆုပ်အခဲ
အဆိမ့်အအိမ့်
အဆုံးစွန်
အဆုံးသတ်
အဆွေခင်ပွန်း
အဆွယ်အပွား
အညတရ
အညမည
အညစ်အကြေး
အညစ်အထည်း
အညွန့်အဖူး
အညှောက်
အဏုကြည့်ကိရိယာ
အဏုမြူ
အတလုန်
အတိအကျ
အတိအလင်း
အတောမသတ်
အတင်ဂိုဏ်း အရုံဂိုဏ်း
အတင့်ရဲ
အတိုင်အလှည့်
အတိုင်းအရှည်
အတည်တကျ
အတတ်ပညာ
အတိတ်ကာလ
အတိတ်တဘောင်
အတိတ်နိမိတ်
အတန်ငယ်
အတန်တန်
အတန့်အစင်း
အတန်းအစား
အတပ်သိ
အတပ်အကြပ်
အတုံ့အပြန်
အတုံ့အလှည့်
အတုံးအတစ်
အတုံးအရုံး
အတွင်းကြေကြေ
အတွင်းသန္တာန်
အတွန့်တက်
အထီးကျန်
အထီးတည်း
အထုအထည်
အထူးတလည်
အထဲအပြင်
အထက်ကျော်ကာရီ
အထောက်မတန်
အထိုက်အလျောက်
အထောင်းအခတ်
အထည်ကိုယ်
အထည်ကြီးပျက်
အထည်အလိပ်
အထိတ်တလန့်
အထိန်းအကွပ်
အထိန်းအချုပ်
အထိန်းအယ
အထပ်အဆင့်
အထုပ်အထည်
အထုပ်အပိုး
အထိမ်းအမှတ်
အထုံဝါသနာ
အထုံအကျဉ်
အထုံအထိုင်း
အထုံအသင်း
အထုံ့အပိုင်း
အထုံးအဖွဲ့
အထွတ်အထိပ်
အထွတ်အမြတ်
အဒိန္နာဒါန်
အဒြနက္ခတ်
အဓိကရ
အဓိကရုဏ်း
အဓိဋ္ဌာန်
အဓိပ္ပာယ်
အဓွန့်ရှည်
အနမတဂ္ဂ
အနာဂတ်ကာလ
အနာတကြည်း
အနာပဆုပ်
အနာမီးအနာလျှံ
အနားပတ်
အနားသတ်
အနိယတ
အနီးအကမ်း
အနုကြမ်းစီး
အနုစိတ်
အနုဆုပ်မုန့်
အနုညာတ(မထင်ရှားသူ)
အနုညာတခုံ
အနုရာဓနက္ခတ်
အနုလုံပဋိလုံ
အနုသန္ဓေ
အနေကဇာတင်
အနေကန်ဧကန်
အနောတတ်အိုင်
အနောဓိသမေတ္တာ
အနံအလျား
အနံ့အသက်
အနည်ထိုင်
အနည်းအကျဉ်း
အနိဋ္ဌာရုံ
အနုတ်အပေါင်း
အနန်းပင်
အနုပ်စုတ်ကုပ်စုတ်
အနုပ်အဖွဲ
အနွံအတာခံ
အနှံ့အစပ်
အနှံ့အပြား
အနှောင့်(ဓား)
အနှောင့်အယှက်
အနှိပ်သည်
အပါးနှပ်
အပူတပြင်း
အပူထုတ်
အပူပြန်
အပေါ်ယံ
အပိုအကြို
အပိုးကျိုး
အပိုးသတ်
အပေါက်အလမ်းတည့်
အပင်းလျှို
အပေါင်းဆံ့
အပေါင်းအဖော်
အပတ်တကုတ်
အပန်းတကြီး
အပန်းပြေသွား
အပန်းဖြေရိပ်သာ
အပပ်အခွံ
အပုပ်ချ
အပါယ်ငရဲ
အပျော်တမ်း
အပျိုဖြန်း
အပျင်းပြေဖတ်
အပြီးသတ်
အပြောကျယ်
အပြက်အပြက်
အပြောက်အပြိန်း
အပြောက်အမွမ်း
အပြင်ပန်းလှ
အပြောင်အပြက်
အပြစ်ဒဏ်
အပြစ်အဆာ
အပြတ်အသတ်
အပြန်ပြန်အလှန်လှန်
အပြွတ်အခိုင်
အဖုအပိမ့်
အဖေး(အနာ နှာခေါင်း)
အဖို့ဘာဂ
အဖိုးဖြတ်
အဖက်လုပ်
အဖတ်ဆယ်
အဖိတ်နေ့
အဖိတ်အစဉ်
အဖန်တလဲလဲ
အဖန်အခါး
အဖုံးအပိတ်
အဖျားဆွတ်(ပြော)
အဖျော်ယမကာ
အဖျင်းပြော
အဖျဉ်းအဆုတ်
အဖြိုက်နက်
အဖြစ်သည်း
အဖြုန်း(ကျောက်)
အဘိဇိနက္ခတ်
အဘိညာဉ်
အဘိဓာန်
အဘိုးအဘွား
အဘိုးအေ
အဘယ်ကြောင့်
အဘွားအေ
အမာရွတ်
အမူအရာ
အမဲရွတ်
အမောတကော
အမည်အရည်
အမိန့်ပြန်တမ်း
အမုံအဖူး
အမျက်(သစ် ဝါး)
အမျက်ကျောက်
အမျက်ဒေါသ
အမြီးပြန်ခေါင်းပြန်
အမြုတေ
အမြဲတမ်း
အမြောက်လက်နက်
အမြောက်အမြား
အမြိုက်သုဓာဘုတ်
အမြင်ကတ်
အမြိုင့်သား
အမြည်း(စားဖွယ်)
အမြတ်အစွန်း
အမြိတ်အစွန်
အမွေးစုတ်စုတ်
အမွေးအမှင်
အမွန်အစ
အမွမ်းအမံ
အမှီတံကဲ
အမှုထမ်းအရာထမ်း
အမှိုက်သရိုက်
အမှတ်တမဲ့
အမှတ်တရ
အမှတ်ထင်ထင်
အမှတ်သညာ
အမှတ်သည်းခြေ
အမှန်အကန်
အမှန်းကမ်းလမ်း
အမှန်းအဆ
အမှုန်
အမှုန့်
အမျှအတန်းဝေ
အမျှင်
အမြှုပ်
အမွှမ်းတင်
အမြွှာပူး
အယားဖျောက်
အယူသီး
အယောင်ဆောင်
အယဉ်အရိုင်း
အယုတ္တအနတ္တ
အယုတ်သဖြင့်
အရဟံ
အရဟတ္တဖိုလ်
အရိမေတ္တယျဘုရား
အရိအရွဲ
အရူးအနှမ်း
အရေပြား
အရေးတော်ပုံ
အရောတဝင်
အရံအတား
အရိုးမျက်
အရက်ပြန်
အရောင်ဟပ်
အရည်ကျို
အရည်ရွှမ်း
အရည်လည်
အရည်အချင်း
အရည်အဖတ်
အရည်အသွေး
အရည်းကြီး
အရုဏ်ဆွမ်း
အရုဏ်တက်
အရန်ပါတီဝင်
အရန်သင့်
အရန်းအတား
အရိန္ဒမာလှံ
အရပ်ပြစ်ရှစ်ပါး
အရပ်အမောင်း
အရိပ်နိမိတ်
အရိပ်အခြည်
အရိပ်အယောင်
အရိပ်အာဝါသ
အရုပ်ကြိုးပြတ်
အရုပ်အဆင်း
အရမ်းကာရော
အရမ်းအဆ
အရွေလိုက်
အရွဲ့တိုက်
အရွတ်
အရှိုးထင်
အရှက်တကွဲ
အရှင်လတ်လတ်
အရှင်သခင်
အရှည်အတို
အရှိန်အစော်
အရှိန်အဟုန်
အရွှန်းပြော
အလဟဿ
အလူးအလဲ
အလေဏတော
အလံတံခွန်
အလံရှူး
အလိုကျူ
အလိုတော်ရိ
အလိုအလျောက်
အလိုက်ကမ်းဆိုး(မသိ)
အလိုက်သင့်အလျားသင့်
အလောင်းအလျာ
အလစ်သုတ်
အလဇ္ဇီ
အလုတ်အလွေး
အလန့်တကြား
အလုပ်သမ
အလုပ်အကျွေး
အလမ္ပာယ်
အလိမ်အကောက်
အလိမ်းလိမ်း(ဖုန်)
အလုံအခြုံ
အလုံးအဖန်
အလုံးအရပ်
အလယ်ကောင်
အလယ်ဗဟို
အလယ်အလတ်
အလျော်အစား
အလျောက်အလျား
အလျင်စလို
အလျင်အမြန်
အလျင်အဦး
အလျဉ်(ပုံးရည်)
အလျဉ်မပြတ်
အလျဉ်မီ
အလျဉ်းသင့်
အလွန်တရာ
အလွန်အကြူး
အလွန်အကျွံ
အလွန်းသင့်
အလွမ်းသယ်
အလွယ်တကူ
အလှူအတန်း
အလှည့်ကျ
အလှမ်းကျယ်
အလျှံပယ်
အလျှိုအလျှို
အလျှင်းမသိ
အဝါးဝ
အဝီစိတွင်း
အဝဂ်ဗျည်း
အဝတ်အထည်
အဝှန့်(လူ)
အဝှမ်းအကော
အသလိဿနက္ခတ်
အသဝနီနက္ခတ်
အသာတကြည်
အသားကျ
အသားကျပြေး
အသားတင်
အသားနီလန်
အသားပပ်
အသားလွတ်
အသီးအနှံ
အသူတစ်ရာ
အသူရကာယ်
အသူရိန်
အသေအလဲ
အသေးစိတ်
အသံကြောင်
အသံဗလံ
အသက်တမ်း
အသက်ပြင်း
အသက်မွေးဝမ်းကျောင်း
အသက်အရွယ်
အသိုက်အဝန်း
အသစ်ကျပ်ချွတ်
အသည်းနှလုံး
အသည်းအထန်
အသည်းအသန်
အသတ်အပုတ်
အသတ်အလတ်
အသုတ်(အစု)
အသိပ်အနှက်
အသုပ်စုံ
အသိမ်အမွေ့
အသုံးစရိတ်
အသုံးတည့်
အသုံးလုံးကျေ
အသုံးအနှုန်း
အသုံးအဖြုန်း
အသွေးအရည်
အသွံအဖျင်း
အသွင်သဏ္ဌာန်
အသွမ်းသွေး
အဟောသိကံ
အဟောင်းအမြင်း
အဟိတ်တိရစ္ဆာန်
အဟုတ်အဟတ်
အဟန့်အတား
အဟိန်းအဟောက်
အဟုန်အရှိန်
အဟမ်းအဟမ်း
အအက္ခရာ
အအိပ်ဆတ်
အအုပ်အခံ
အာ
အာကာ
အာကာသစိုးနတ်
အာခံ
အာခံတွင်း
အာချာတ်ကြိယာ
အာဂသတ္တိ
အာဂန္တု
အာဂုံဆောင်
အာဃာတထား
အာစေးထည့်
အာစပ်
အာဇာနည်
အာဏာတန်ခိုး
အာဏီတာရာ
အာထဗ္ဗဏဗေဒင်
အာဒါလွတ်ပင်
အာဒိဝန်
အာနီပုလဲ
အာပေါင်အာရင်း
အာပတ်ဖြေ
အာပုံမုန့်
အာဘော်
အာမဘန္တေခံ
အာမဝန္တံခံ
အာမေဍိတ်
အာရပ်လူမျိုး
အာရုံခံတန်ဆောင်း
အာရုံခြောက်ပါး
အာလယပြတ်
အာလာပသလာပ
အာလုတ်ကျင်း
အာလိန်ငါးဆင့်
အာလုပ်ပုဒ်
အာဝဇ္ဇန်းရွှင်
အာသဠှီနက္ခတ်
အာဟာရ
အား
အားကြိုးမာန်တက်
အားခွန်ဗလ
အားတက်သရော
အားတုံ့အားနာ
အားထုတ်
အားပါးတရ
အားလပ်
အားလုံး
အားသွန်ခွန်စိုက်
အားအားယားယား
အားအန်
အိ/ဣ
အိ(ပျော့)
အိဗြတ်စပါး
ဣရိယာပုတ်
အီ/ဤ
အီ(စား၍)
အီ(ရေ)
အီ(လှည်း)
အီကွေတာ
ဤရွေ့ဤမျှ
အီလည်လည်
ဥ
ဥ(ကြက်ဥ)
ဥကင်ဖွင့်
ဥချိုးငှက်
ဥဒဟို
ဥဒါဟရုဏ်
ဥဒည်းတောင်
ဥဒါန်းကျူး
ဥဒါန်းမကျေ
ဥနှဲပင်
ဥပဓိရုပ်
ဥပပတ်နတ်
ဥပမာဥပမည်း
ဥပါဒါန်
ဥပါပျံ(ဥပ္ပာတ်ပျံ)
ဥပေက္ခာ
ဥပစ္ဆေဒကကံ
ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ
ဥပဒ်ဘေး
ဥပါဒ်ဌီဘင်
ဥပန်း(ကြက်)
ဥပါယ်တံမျဉ်
ဥပုသ်သီတင်း
ဥဗျိုင်း
ဥဘတောဗျည်း
ဥဘုတ်ငှက်
ဥမင်လိုဏ်ခေါင်း
ဥမွန်းပင်
ဥယျောဇဉ်စကား
ဥယျာဉ်
ဥရူတိုင်(အိမ်)
ဥသဘနွား
ဥသိမ်(ကြက်)
ဥသျှစ်ပင်
ဥဩငှက်
အူ
အူကြောင်ကြောင်
အူချာပေါက်
အူချဉ်
အူယား
အူယားဖားယား
အူလည်လည်
အူသိမ်အူမ
ဦး
ဦး(ရွှေကို)
ဦး(အောင်လုပ်)
ဦးခက်
ဦးခေါင်း
ဦးချို
ဦးခွံ
ဦးစောက်ကျွမ်းပြန်
ဦးစွန်းဖုတ်
ဦးဆံဖားလျား
ဦးဆက်
ဦးဆောက်ပန်း
ဦးဆွေးဆံမြည့်
ဦးညွှတ်
ဦးတည်ချက်
ဦးထိပ်
ဦးထုပ်
ဦးနှောက်
ဦးပဥ္စင်း
ဦးပြည်း(ခေါင်းတုံး)
ဦးပွတ်(လှည်း)
ဦးယဉ်းခေါင်းခဲနာ
ဦးရီးဦးလေး
ဦးရည်(ထန်း)
ဦးလည်မသုန်
ဦးလုံးသိမ်း
ဦးလုံးသွင်း
ဦးသျှောင်
ဧ
ဧကနံပုဆိုး
ဧကရာဇ်ပင်
ဧကဝုစ်စကား
ဧကသီသင်္ကန်း
ဧကာဒသမ
ဧကာသနိက်ဓူတင်
ဧကန္တ
ဧကန်အနေကန်
ဧချင်း
ဧပြီလ
ဧယင်ကျူး
ဧရာမ
ဧရာဝတီတိုင်း
ဧရာဝဏ်ဆင်
ဧရိယာ
ဧဝကန်
ဧသာန်အရပ်
အေး
အေးချမ်း
အဲ
အဲချင်း
အော/ဩ
အော(ပုံ)
အော(အသံ)
ဩဂုတ်လ
ဩဇာညောင်း
ဩဇာတိက္ကမ
ဩဇာပင်
အောတိုက်
ဩဓိသမေတ္တာ
ဩဘာပေး
ဩရသသားကြီး
အော့
အော့ကြောလန်
အော့နာဝမ်းကျ
အော့နှလုံးနာ
အော့အန်
အော်/ဪ
ဪ(အာမေဍိတ်)
အော်ဂလီဆန်
အော်မြည်
အော်ရောငှက်
အော်လဲနတ်သတ်ပင်
အော်လန်
အံ
အံ(စာ)
အံကိုက်
အံကပ်(သွား)
အံကြိတ်
အံဆုံး
အံဆွဲ
အံပုံ(သွား)
အံပွား
အံဖုံး
အံရွတ်
အံဝင်ခွင်ကျ
အံသကိုက်(သင်္ကန်း)
အံသာ(ဗေဒင်သုံး)
အံ့
အံ့(ပြုမူ)
အံ့ချီး
အံ့ပွဲ(ပြပွဲ)
အံ့ဖွယ်သရဲ
အံ့မခန်း
အံ့အာသရဲ
အံ့အားသင့်
အံ့ဩ
အို
အိုနာကျိုးကန်း
အိုမင်းမစွမ်း
အိုရွမ်း
အိုး
အိုးကင်း
အိုးခြမ်းကွဲ
အိုးစရည်း
အိုးစောင်ခြမ်း
အိုးစည်
အိုးစွပ်ခွက်စွပ်စား
အိုးတိုးအမ်းတမ်း
အိုးတည်နစ်
အိုးတုတ်ကြီး
အိုးတန်ဆန်ခတ်
အိုးထိန်းပင်
အိုးထိန်းသည်
အိုးပစ်မကွဲ
အိုးပုတ်
အိုးပုတ်ပင်
အိုးမဲသုတ်
အက်
အက္ကပတ်
အက္ခရာဝလိ
အက္ခရာဝန်းအက္ခရာထောင့်
အက္ခောဘိဏီ
ဥက်
ဥက္ကာပျံ
ဥက္ကောဋေယျ
ဥက္ကဋ္ဌ
အောက်
အောက်(အုန်)
အောက်ကျို့
အောက်ချင်းငှက်
အောက်ချင်းစာပင်
အောက်ခြေလွတ်
အောက်ခြေသိမ်း
အောက်တိုဘာလ
အောက်ပိုးကျိုက်
အောက်ပြန်(ဂီတသံစဉ်)
အောက်မေ့
အောက်သက်ကျေ
အိုက်
အိုက်စပ်ပူလောင်
အဂ်
အဂ္ဂိရတ်
အင်
အင်ကုပ်
အင်္ကျီ
အင်ကြင်းပင်
အင်္ဂတေ
အင်္ဂါဇာတ်
အင်္ဂါနေ့
အင်္ဂါရုပ်
အဂုၤတ္တိုရ်
အင်တင်တင်လုပ်
အင်တန်အင်မျှ
အင်တုံအိုးခွက်
အင်ပျဉ်နာ
အင့်
အင့်(ဗိုက်)
အင်း
အင်းဆန်သွင်း
အင်းပျဉ်
အင်းမလှုပ်အဲမလှုပ်
အင်းလိုက်
အင်းဝခေတ်
အောင်
အောင်ချည်(မင်းကိုချည်)
အောင်ဇေယျတု
အောင်မဲညိုပင်
အောင်လံ(တံခွန်)
အောင့်
အောင့်အည်းသည်းခံ
အိုင်
အိုင်ချင်း
အိုင်ထွန်း
အစ်
အစ်ကို
အစ်မ
ဣစ်
ဣစ္ဆာသယ
ဥစ်
ဥစ်(ဗေဒင်သုံး နိစ်)
ဧည့်
ဧည့်ထောက်ခံ
ဧည့်မထစပါး
ဧည့်မြေ
ဧည့်ဝတ်စောင်ဝတ်
ဧည့်သည်
အဋ်
အဋ္ဌကထာကျမ်း
အဋ္ဌမ
အဋ္ဌမုတ်အင်း
ဣဋ်
ဣဋ္ဌာရုံ
ဥဏ်
ဥဏ္ဏလုံမွေးရှင်
အတ်
အတ်(ပူ)
အတ်(နို့စော်နံ)
အတ္တနောမတိ
အတ္တဟိတ
အတ္ထုပ္ပတ္တိ
အိတ်/ဣတ်
အိတ်ကပ်
ဣတ္တိလိင်
အိတ်ရှုံ့
အိတ်သွန်ဖာမှောက်
အုတ်/ဥတ်
အုတ်(မြေကျောက်)
အုတ်ကြွပ်တန်း
အုတ်ခွက်ဘုရား
ဥတ္တရဖလဂုနီနက္ခတ်
ဥတ္တရဘဒြပိုဒ်နက္ခတ်
ဥတ္တရယဉ်စွန်းတန်း
ဥတ္တရာသာဠ်နက္ခတ်
အုတ်အာသရဲ
အုတ်အာသောင်းသဲ
အုတ်အော်သောင်းတင်း
အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်
ဣဒ်
ဣဒ္မိပါဒ်
အန်
အန်(ပျို့)
အန်(ကြွေ)
အန်(အား)
အန်ခတ်
အန်ချင်း
အန်စာ
အန်ဆေး
အန္တရကပ်
အန္တရာယ်
အန္တာပိတ်
အန်တုဗလပြု
အန္တေဝါသိက
အန္တောဂတဝင်(အန္တောဂဓဝင်)
အန္တောဂဓဝင်(အန္တောဂတဝင်)
အန္တောဝီထိ
အန်ထောင်(ကြိုးစား)
အန္ဒဂူကျောက်
အန္ဓပုဂ္ဂိုလ်
အန်ဖတ်
အန်း
အန်း(ရောင် ရမ်း)
အန်းနာမန်းနာ
ဣန်
ဣန္ဒနီလာ
ဣန္ဒြေဆည်
အုန်
အုန်အောက်
အုန်း
အုန်း(ခြိမ့်)
အုန်းခြစ်
အုန်းခွံ
အုန်းခွံရောင်
အုန်းဆံကြိုး
အုန်းဆံခြည်ထွေး
အုန်းဆန်
အုန်းနို့ဆမ်း
အုန်းပနီပင်
အုန်းပင်
အုန်းဖွဲပင်
အုန်းမောင်းခေါက်
အုန်းမှုတ်
အုန်းမှန်ကူ
အုန်းရည်
အုန်းလေးဖက်ချ
အုန်းသီးဆန်ခြောက်
အုန်းအင်းသံ
အုန်းအုန်းကျွက်ကျွက်
အပ်
အပ်(ပြုသင့်ပြု)
အပ်(ရင်ချင်း)
အပ်(ချုပ်သည့်)
အပ်ကျမပ်ကျ
အပ်ချည်လုံး
အပ်ချုပ်ခုံ
အပ်စပ်
အပ်နှံ
အပ်ပြန်ပေါက်
အိပ်
အိပ်ချင်မူးတူး
အိပ်တန်းတက်
အိပ်ဖန်စောင့်
အိပ်မက်
အိပ်မက်တိတ္ထုံ
အိပ်မွေ့ချ
အိပ်မွေ့ပင်
အိပ်မှုန်စုံမွှား
အိပ်ရာလိပ်
အိပ်ရေးပျက်
အုပ်
အုပ်(လွှမ်းဖုံး)
အုပ်(ခွက်)
အုပ်(ဂါထာခုနစ်)
အုပ်(ပိတ်)
အုပ်ကွပ်
အုပ်ချုပ်
အုပ်စု
အုပ်စည်းမပျက်
အုပ်ဆေး
အုပ်ဆောင်း
အုပ်ထိန်း
အုပ်ပေါင်း
ဥပ္ပာတ်ပျံ(ဥပါပျံ)
အုပ်မှည့်
အဗ်
အဗ္ဘန္တရသရက်ပင်
အမ်း
အမ်း(ရှက်)
အမ်း(အကြွေ)
အမ်းတမ်းတမ်း
အမ်းပြီးနမ်းပြီး
အိမ်
အိမ်ကြီးရခိုင်
အိမ်ခြေရာခြေ
အိမ်တိုင်ရာရောက်
အိမ်တန်းလျား
အိမ်ထောင်ရက်သားကျ
အိမ်ပုဆစ်တုပ်
အိမ်မိုးခြင်တင်
အိမ်မြှောင်
အိမ်ရာထောင်
အိမ်ရှင်မ
အိမ်ရာ
အိမ်လုံးချမ်းသာပင်
အိမ်သည်
အိမ့်
အိမ့်တလိမ့်စုန်း
အိမ့်ရှင်စည်
အိမ့်အိမ့်(ဘုတ်ငှက်မြည်သံ)
အိမ်း
အိမ်း(ဝန်ခံစကား)
အိမ်းအည်းမလုပ်
ဥမ်
ဥမ္မတ္တက
အုံ/ဥုံ
အုံ(ခေါင်း)
အုံ(ဆေး)
အုံ(ပျား)
အုံ(ဘူး)
အုံကြွ
ဥုံခံ
အုံဆေး
ဥုံတလဲလဲဖွတလဲလဲ
အုံတုံတုံ
အုံတုံပင်
ဥုံဩောင်း
အုံအုံသဲသဲ
အုံအုံသောင်းသောင်း
အုံ့
အုံ့(မိုး)
အုံ့ပုန်း
အုံး
အုံး(ခေါင်း)
အုံး(မီး)
အုံးခု
အုံးတုံး
အုံးလွဲ
အုံးဝန်း
အသ်
အဿတိုရ်မြင်း
ဣသ်
ဣဿရမူလီပင်
ဣဿာမစ္ဆရိယ
ဥသ်
ဥဿဖရား
ဥဿာဟ(လုံ့လ)
ဥဿုံ(လုံးဝ)
